روایتی از ابوبصیر

حَدَّثَنِی أَبِی رَضِیَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ :کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ أَصْلَحَکَ اَللَّهُ إِنَّ بِالْکُوفَةِ قَوْماً یَقُولُونَ مَقَالَةً یَنْسُبُونَهَا إِلَیْکَ فَقَالَ وَ مَا هِیَ قَالَ یَقُولُونَ اَلْإِیمَانُ غَیْرُ اَلْإِسْلاَمِ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع نَعَمْ فَقَالَ اَلرَّجُلُ صِفْهُ لِی قَالَ مَنْ شَهِدَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ ص وَ أَقَرَّ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ وَ أَقَامَ اَلصَّلاَةَ وَ آتَى اَلزَّکَاةَ وَ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ حَجَّ اَلْبَیْتَ فَهُوَ مُسْلِمٌ قُلْتُ فَالْإِیمَانُ قَالَ مَنْ شَهِدَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ وَ أَقَرَّ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ وَ أَقَامَ اَلصَّلاَةَ وَ آتَى اَلزَّکَاةَ وَ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ حَجَّ اَلْبَیْتَ وَ لَمْ یَلْقَ اَللَّهَ بِذَنْبٍ أَوْعَدَ عَلَیْهِ اَلنَّارَ فَهُوَ مُؤْمِنٌ قَالَ أَبُو بَصِیرٍ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ أَیُّنَا لَمْ یَلْقَ اَللَّهَ بِذَنْبٍ أَوْعَدَ عَلَیْهِ اَلنَّارَ فَقَالَ لَیْسَ هُوَ حَیْثُ تَذْهَبُ إِنَّمَا هُوَ لَمْ یَلْقَ اَللَّهَ بِذَنْبٍ أَوْعَدَ عَلَیْهِ اَلنَّارَ وَ لَمْ یَتُبْ مِنْهُ .

لخصال / ترجمۀ جعفری :: ابن بابویه، محمد بن علی

ابو بصیر مى گوید:نزد امام باقر (ع) بودم که مردى به او گفت:خدا حال تو را به صلاح گرداند،در کوفه گروهى هستند که سخنى مى گویند و آن را به تو نسبت مى دهند،فرمود:آن سخن چیست؟گفت:مى گویند:ایمان غیر از اسلام است،امام باقر ع فرمود:آرى،او گفت:پس آن را براى من توصیف کن،فرمود:هر کس شهادت دهد که خدا یگانه است و محمد پیامبر خداست و به آنچه وى از جانب خدا آورده اقرار کند و نماز را بپا دارد و زکات بدهد و ماه رمضان را روزه بگیرد و حج خانهء خدا کند،پس او مسلمان است.گفتم:پس ایمان چیست؟فرمود:کسى که شهادت دهد که خدا یگانه است و محمد ص پیامبر خداست و به آنچه وى از جانب خدا آورده اقرار کند و نماز را بپا دارد و زکات بدهد و ماه رمضان را روزه بگیرد و حج خانهء خدا کند و خدا را با گناهى که در بارهء آن وعدهء آتش داده است ملاقات نکند،او مؤمن است،ابو بصیر گفت:فدایت گردم،کدام یک از ماست که خدا را با چنین گناهى ملاقات نکند؟فرمود:چنین نیست که مى پندارى،بلکه او کسى است که خدا را با گناهى که به آن وعدهء آتش داده و از آن توبه نکرده است،ملاقات نکند.